Opis

Choć Konwencja o prawach dziecka obowiązuje w Polsce od ponad trzydziestu lat, społeczna pozycja dzieci wciąż znajduje wyraz w powiedzeniu „dzieci i ryby głosu nie mają”, a przekonanie, że „jeden klaps jeszcze nikomu nie zaszkodził”, jest nadal bardzo często spotykane. Dyskryminacja ze względu na młody wiek jest uważana za stan tak oczywisty, ponadczasowy i naturalny, jak kiedyś seksizm.Badając popularne programy rozrywkowe poświęcone wychowywaniu dzieci i rozmawiając z ich uczestnikami, Anna Golus pokazuje, w jaki sposób telewizja odzwierciedla i reprodukuje kulturę, która lekceważy i uprzedmiotawia osoby niepełnoletnie oraz wspiera oparte na przemocy wzorce relacji. Przyjmując perspektywę dzieci, autorka pokazuje, jak udział w tych programach i propagowane w nich metody wychowawcze szkodzą młodym ludziom i utrwalają ich niski status w rodzinie i społeczeństwie. Czas pozbyć się karnego jeżyka i zacząć traktować dzieci podmiotowo.

Historia i literatura faktu

covid 19 szwecja statystyki, jak obliczyć średni miesięczny dochód z pitu, kraków noc muzeów 2021, swadzba, polityka rachunkowości firmy handlowej, hp polska, ciężarówka z włoch, wzory faktur do pobrania, plac zabaw bochnia, jak oddać głos w wyborach, świadczenie postojowe a zwolnienie lekarskie, dublin irlandia północna, gdzie się najwięcej zarabia, taxi będzin stadion, zgłoszenie do zus prezesa zarządu

yyyyy