Człowiek na rozdrożu. Sztuczna inteligencja – 25 punktów widzenia

28.59

Opis

Rosnące możliwości różnych form sztucznej inteligencji niepokoją ludzi od kilkudziesięciu lat. Stopniowo uzależniamy się od ciągłej asysty nowoczesnych technologii, jednak coraz doskonalsze metody uczenia maszynowego, dostępna i potężna moc obliczeniowa korzystająca z niewyobrażalnie wielkich zasobów danych każą zadawać sobie pytania: do czego doprowadzi ten szalony rozwój techniki? Jak będzie wyglądało społeczeństwo przyszłości? Czy ludzie wyginą? Czy grozi nam zniewolenie ze strony maszyn albo garstki polityków pragnących jeszcze większej władzy? Coraz wyraźniej widać, że AI staje się powoli narracją współczesności. Świat, jaki znamy, przestanie istnieć. Przed jakimi wyborami przyjdzie stanąć ludzkości już wkrótce i czy zdołamy wybrać dobrze?Ponad 60 lat po ukazaniu się słynnej Cybernetyki Norberta Wienera 25 wyjątkowych umysłów naszych czasów postanowiło ponownie przyjrzeć się koncepcjom tego matematyka i filozofa. Efektem kilkuletnich dyskusji na temat umysłu, myślenia, inteligencji i sensu człowieczeństwa jest ten zbiór 25 esejów – znakomite, wyjątkowo wszechstronne wprowadzenie w krajobraz kluczowych problemów związanych z AI. O wartości tego dzieła stanowi zawarte w nim zderzenie różnych poglądów i punktów widzenia: autorami esejów są wybitni informatycy, robotycy, fizycy, ale również osoby związane z kulturą, filozofią i psychologią. To rzecz, która zmusza do szerszego spojrzenia na jedno z najważniejszych wyzwań naszych czasów.W książce znalazły się poglądy o AI w wielu kontekstach:ograniczeń uczących się maszynegzystencjalnego ryzyka i przyszłości ludzkiej inteligencjimożliwych zagrożeń dla społeczeństwa, demokracji, wolnościidei, kreatywności i sztukiprzyszłości naszej cywilizacjiCzym jest AI? Oto 25 punktów widzenia 25 błyskotliwych umysłów!Spis treści:Wprowadzenie: o nadziejach i pułapkach związanych z AI 9Rozdział 1. Mylne, lecz istotniejsze niż kiedykolwiek 21I właśnie w owym przeniesieniu idei cybernetycznych na istoty ludzkie koncepcja Wienera zawodzi.Rozdział 2. Ograniczenia nieprzejrzyście uczących się maszyn 33Po zainicjowaniu głębokiego uczenia na jakimś sporym zbiorze danych tracisz kontrolę nad procesem, który sam dokonuje reperacji i optymalizacji, a następnie w większości przypadków podaje wynik.Rozdział 3. O przekazywaniu maszynom ogólnych celów 41Powinniśmy więc zmierzyć się z perspektywą pojawienia się superinteligentnych maszyn – o z definicji nieprzewidywalnych dla nas działaniach oraz niedoskonale wyznaczonych celach stojących w konflikcie z naszymi – których dążenie do zachowania istnienia w celu osiągnięcia tych celów może okazać się nie do pokonania.Rozdział 4. Trzecie prawo 55Każdy system na tyle prosty, żeby go zrozumieć, nie będzie na tyle złożony, by przejawiać inteligencję, a każdy system na tyle złożony, żeby przejawiać inteligencję, będzie zbyt złożony, by go zrozumieć.Rozdział 5. Co możemy zrobić? 63Nie potrzebujemy sztucznych świadomych agentów. Potrzebujemy inteligentnych narzędzi.Rozdział 6. Nieludzki bałagan, w jaki wplątały nas nasze maszyny 75Dzisiejsza sytuacja jest znacznie bardziej skomplikowana niż w jego prognozach i obawiam się, że radykalnie przerosła jego najgorsze obawy.Rozdział 7. Jedność inteligencji 85Przewagi sztucznej inteligencji nad naturalną wydają się permanentne, podczas gdy przewagi naturalnej inteligencji nad sztuczną, mimo że znaczne, sprawiają wrażenie chwilowych.Rozdział 8. Aspirujmy do czegoś więcej niż trafienie do lamusa 97Powinniśmy przeanalizować, co mogłoby pójść nie tak z AI, żeby zagwarantować, że tak się nie stanie.Rozdział 9. Dysydenckie przekazy 109Ciągły postęp w AI może doprowadzić do zmiany kosmicznych proporcji. Ten niekontrolowany proces przypuszczalnie doprowadzi do zabicia wszystkich ludzi.Rozdział 10. Proroctwa technologiczne i lekceważenie sprawczej mocy idei 121Nie istnieje takie prawo złożonych systemów, które mówiłoby, że inteligentni agenci zawsze zmieniają się w bezlitosnych megalomanów.Rozdział 11. Poza nagrodą i karą 133Błędne rozumienie ludzkiego myślenia i ludzkich korzeni rodzi błędne wyobrażenia na temat AGI oraz tego, jak można je stworzyć.Rozdział 12. Istoty ludzkie w oczach maszyn 145Aby automatyczne systemy inteligentne wyciągały poprawne wnioski na temat pragnień ludzi, muszą dysponować dobrymi modelami ludzkiego poznania.Rozdział 13. Sztuczna inteligencja a człowiek 153Pomaganie ludziom zaczyna oznaczać pracę w realnym świecie, w którym trzeba nawiązywać z nimi interakcje i wyciągać na ich temat wnioski.Rozdział 14. Pościg za gradientem 163To, że systemom AI zdarza się wpaść w lokalne minimum, wcale nie oddala ich od prawdziwego życia. Ludziom – i przypuszczalnie wszystkim innym formom życia – często zdarza się utknąć w takim minimum.Rozdział 15. „Informacja” w rozumieniu Wienera, Shannona i naszym 171Wiele kluczowych argumentów z tej książki zdaje się bliższe wiekowi XIX niż XXI. Zwłaszcza pod tym względem, że chociaż Wiener odwoływał się do wówczas nowej pracy Claudea Shannona na temat teorii informacji, sprawiał wrażenie, jakby nie w pełni zaakceptował koncepcję informacji złożonej z nieredukowalnych i pozbawionych znaczenia bitów.Rozdział 16. Skalowanie 181Chociaż tworzenie maszyn i myślenie maszyn może sprawiać wrażenie niepowiązanych ze sobą trendów, każdy z nich bazuje na przyszłości drugiego.Rozdział 17. Pierwsze inteligencje maszynowe 191Hybrydowe superinteligencje w rodzaju państw lub korporacji mają własne cele, a ich działania nie zawsze odzwierciedlają interesy ich twórców.Rozdział 18. Czy komputery staną się naszymi panami? 201Nie ma się co dziwić antropomorficznym obawom przed AI, które odzwierciedlają nasze przekonanie o tym, że to inteligencja czyni nas wyjątkowymi.Rozdział 19. Ludzka strategia 213W jaki sposób stworzyć dobry ludzko-sztuczny ekosystem, czyli coś, co nie będzie społeczeństwem maszynowym, lecz cyberkulturą, w której będziemy mogli funkcjonować jako ludzie i która będzie sprawiała wrażenie ludzkiej?Rozdział 20. Uwidacznianie niewidocznego: sztuka i AI 227Wielu współczesnych artystów bacznie obserwuje te osiągnięcia. Artykułują różne wątpliwości dotyczące obietnic AI i przypominają nam, by nie kojarzyć terminu „sztuczna inteligencja” wyłącznie z pozytywnymi wynikami.Rozdział 21. AI kontra czterolatek 239Obserwacja dokonań dzieci może jednak dać programistom wskazówki dotyczące kierunków rozwoju uczenia komputerów.Rozdział 22. AIgorystów marzenie o obiektywności 251Dzisiaj prawne, etyczne i ekonomiczne wymiary algorytmów są quasi-nieskończone.Rozdział 23. Prawa maszyn 261Być może powinniśmy mniej się przejmować kwestią „my kontra oni”, a bardziej prawami wszystkich jednostek w obliczu nadciągającego bezprecedensowego zróżnicowania umysłów.Rozdział 24. Artystyczne zastosowanie istot cybernetycznych 275Prace cybernetyzujących artystów dotyczą emergujących zachowań życia, które umyka sztucznej inteligencji w jej aktualnej postaci.Rozdział 25. Sztuczna inteligencja i przyszłość cywilizacji 287Najbardziej radykalną zmianą z całą pewnością będzie uzyskanie efektywnej ludzkiej nieśmiertelności. Nie wiadomo, czy osiągniemy to biologicznie, czy cyfrowo, ale jest to nieuchronne.O autorze: John Brockman (redaktor publikacji) jest amerykańskim pisarzem i agentem literackim. Specjalizuje się w tematach związanych z nauką i najnowocześniejszymi technologiami. Założył Edge Foundation, organizację mającą na celu inicjowanie i ułatwianie współpracy ekspertów z wielu dziedzin. Jego pasją jest rozpowszechnianie najbardziej nośnych idei naukowych. Jest założycielem i dyrektorem Brockman Inc., agencji literackiej i programistycznej. Mieszka w Nowym Jorku.

Informatyka

dni wolne francja 2022, budapeszt przewodnik, co to amortyzacja, nie stosowanie ulgi, największe miasta w wielkopolsce

yyyyy